www.8worlds.fora.pl

Aneera

Jest to miejsce po spalonym lesie. Stoją tu lub leżą spalone prawie na popiół drzewa. Wysoko sięgają ku niebu, ich pokrzywione, ostre i bezlistne gałęzie nadają miejscu zgrozy. Ich kora, a właściwie to co z niej zostało, jest koloru srebrno-białego, gdy się je dotknie, na łapie pozostaje srebrny pył. Jedno drzewo po środku tego małego lasu stanowczo się wyróżnia. Jest dwa, jak nie trzy razy większe od pozostałych i wilki z prastarej, nie istniejącej pewnie już watahy, imię brzmiące Crann Geala.

Fireya

Przybiegła znudzona.

Aneera

- Gersha, Crann Geala. - rozległo się ciche mamrotanie wadery. Położyła się brzuchem na jednym z powalonych drzew i ze zwisającymi łapami drzemała.

Fireya

Zdziwiona odgłosami powoli odwróciła łeb. Pomyślała:
-Okej, to trochę dziwne.
Zbliżyła się do wadery przyglądając się jej.

Aneera

// właśnie, ktoś musi mi napisać słownik języka watahy albo chociaż niech mi poda na pw język, np. Irlandzki żeby wataha mogła gadać po swojemu.. xd

- Co jest dziwne, Crann? - spytała śpiąca i dopiero teraz kapnęła się, że to nie drzewo przemówiła. Uniosła się szybko i nerwowo rozejrzała po okolicy. Zauważyła nieznajomą waderę.
- Kim jesteś, że zakłócasz mój spokój! - krzyknęła do niej gotowa by się bronić.

Fireya

Odskoczyła.
-Ja, ja.. jestem alfą ognia, nikim ważnym, jak chcesz to mogę sobie pójść.- wyjąkała.

Aneera

"Czy na tym świecie istnieją tylko Alfy, jeden Władca i jeden Księżyc?!" pomyślała unosząc jedną brew.
- Każda Alfa jest ważna. - powiedziała z szatańskim uśmieszkiem powoli podchodząc do wadery przy okazji patrząc się na nią jak na zdobycz.

Fireya

-Czemu ona się tak na mnie gapi.- pomyślała. Z jej charakteru oraz zachowania Fireya łatwo wywnioskowała że ona również jest alfą.
-A ty co tutaj robisz ?- spytała z powagą oraz ponurym tonem na jaki jej przystało w tej chwili.

Aneera

- Chciałam odpocząć, ale zjawiłaś się ty. - odparła nad wyraz spokojnie, jednak dla normalnych wilków brzmiało to jak wymuszony spokój. - A ty?

Fireya

- Z nudy..- odparła. - Lubię się pałętać..- dodała. Nie spuszczała oczu z wilczycy, w każdej chwili mogła zaatakować, a wyglądała na silniejszą.

Aneera

Mogłaby zaatakować, wilki ognia preferują dobre watahy, dobro, a Aneera i jej stado dobre nie są. Wadera przeszła obok Fireyi z dumnie uniesioną głową i ogonem, lekko zjeżoną sierścią i postawionymi na sztorc uszami. Była mądra, wilków przybywa, wrogów przybywa, trzeba się jakoś ustawić. Jednak się nie odezwała i podeszła pod kolejne drzewo, zatoczyła koło i powoli usiadła nadal lustrując wzrokiem waderę.

Fireya

-Nocna, ooo tak.- pomyślała. Zastanowiła się nad czymś i powiedziała.
-Skąd pochodzisz ?. - spytała.

Aneera

- Nie potrzeba ci tego wiedzieć. - odparła chłodno.

Fireya

-Ale jednak chce.- przeciągła.

Fireya

Usnęła.